Illustratie Eliane Gerrits

Het is dinsdag, de dag dat Woman’s World weer bij elke kassa van elke supermarkt voor een habbekrats te koop is. Iedere week verkoopt dit blad de perfecte illusie: iedereen kan moeiteloos slank worden.

„Raak dertig pond kwijt zonder zelfs maar te proberen gewicht te verliezen”, staat er deze week op de voorkant. Vorige week was het zelfs „zonder hongergevoel drieëndertig pond lichter”. Altijd opnieuw dezelfde belofte, al tientallen jaren lang.

Op de voorkant een foto van ieders buurvrouw, die voor de afwisseling naar de kapper en de schoonheidsspecialist is geweest. Een gezonde Amerikaanse meid, niet te dik, maar ook niet te slank, vooral niet te mooi, en al helemaal niet sexy. Op jaloezie op dinsdagmiddag zit per slot van rekening niemand te wachten. De voorpaginamodellen zijn zo inwisselbaar, dat het even duurde voordat ik doorhad dat het niet telkens dezelfde vrouw is.

Mijn nieuwsgierigheid is onbeheersbaar. Als vanzelf word ik naar bladzijde tien gezogen waar het grote geheim van de week wordt onthuld. Vitamine D beïnvloedt de vetcellen, lees ik. Het blaast onze lekkere trek op en doet het buikvet wegsmelten als sneeuw voor de zon. En het makkelijke is, zegt de blonde Denise uit Wisconsin, moeder van drie kinderen die alles heeft geprobeerd op dieetgebied totdat ze dit ontdekte: vitamine D zit overal in. Eigenlijk ben je al met dit dieet begonnen, want vanmorgen had je toevallig al een glas melk op. En op de fruitschaal ligt nog een vergeten sinaasappel. Slik er gewoon een pilletje bij, zit wat meer in de zon, en jawel, je wordt even slank als Denise.

Denises voor-en-na-foto’s ontbreken natuurlijk niet. Op de foto links zien we haar met vet slierthaar in een grijs joggingpak uitgezakt op de bank hangen. Een zielig hoopje ellende. Op de foto rechts rent ze in een slank afkledend broekpak achter haar golden retriever aan. Haar wapperende haren glanzen in het zonlicht. Het verhaal is zo simpel en overtuigend, dat je echt geen excuus meer kunt verzinnen om zo’n geweldig advies niet uit te proberen. En dat elke week, voor maar 1 dollar 79.

Op dinsdag bespreek ik met mijn ietwat mollige hulp uitvoerig de nieuwste rage. Ze gaat straks op weg naar huis een potje vitamine D kopen, vertelt ze. Een kleine investering. Ze kan het toevoegen aan haar collectie potjes met frambozen ketonen, groenekoffie-extract, blauwgroene algen, rhodiola, resveratrol, en zo kan ik nog wel een poosje doorgaan.

Als ze klaar is met de was en de strijk, kijkt ze op de klok. De kinderen komen zo, zegt ze. Tijd om te gaan bakken. Woman’s World wordt opnieuw geraadpleegd, maar nu een ander deel van het blad: de recepten. Want dit tijdschrift jojoot even hard tussen afslanken en lekker eten als de doelgroeplezer. De kilo’s die in de eerste pagina’s zijn verloren, worden er verderop weer vrolijk aangegeten.

Enthousiast bladert ze langs met grote kleurenfoto’s gelardeerde recepten van dampende aardappelpuree overgoten met vette jus, pasta in romige Alfredosaus, kwarktaarten met kleurige versiering en chocoladetaart met glinsterend suikerglazuur, tot ze aankomt waar ze wil zijn: de cupcakes.

Binnen de kortste keren geurt mijn keuken naar chocola, suiker en gesmolten boter. Mmm, zegt ze, als ze de oven opent. Ze eet er een om te proeven en een om te keuren. Mijn kinderen lusten die veel te zoete en te kleffe Amerikaanse cupcakes helemaal niet, dus de rest zal ze morgen oppeuzelen. Maar, natuurlijk wel met een extra vitamine-D-pil.

Verschenen in NRC Handelsblad, 12 februari 2013